Κατηγορία: Performance trainer – Πάτημα: Ουδέτερο – Βάρος: 229γρ. – Drop: 8mm (36/28mm)
Όταν το 2020 κυκλοφόρησε η σειρά Endorphin, αναπόφευκτα τα φώτα έπεσαν επάνω στο Pro. Ήταν άλλωστε αυτό που λανσαρίστηκε πρώτο απ’ όλα, ως η “απάντηση” της Saucony στο Nike Vaporfly. Νέος αφρός από Pebax (Pwrrun PB), ό,τι καλύτερο υπήρχε στην αγορά δηλαδή, μαζί με μία πλάκα από ανθρακονήματα.
Από πίσω του ερχόταν το Speed, ως το προπονητικό του συμπλήρωμα. Ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά, ενσωματώνοντας όμως μία nylon plate αντί για carbon. Επέτρεπε μεγαλύτερη συμπίεση του αφρού και μια κάποια ευκαμψία, κάνοντας τελικά το μοντέλο λειτουργικό σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα ρυθμών σε σχέση με το Pro. Από εκεί και πέρα η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή στους περισσοτέρους, αφού το Speed (1 και 2) θα μπορούσε άνετα να πάρει τον τίτλο του μοντέλου της διετίας.
Αγαπήθηκε από ένα τεράστιο μέρος του δρομικού κοινού, αποτελώντας από αγωνιστική μέχρι και καθημερινή επιλογή. Το παπούτσι ήταν ικανό σχεδόν για τα πάντα και το κυριότερο, μπορούσαν να το πάνε όλοι. Γι’ αυτό και γρήγορα επεσκίασε το Pro, το οποίο απαιτούσε γρήγορους ρυθμούς και δυνατά πόδια. Όταν λοιπόν έρχεται η στιγμή να αντικαταστήσεις ένα τόσο καλό και επιτυχημένο μοντέλο, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός.
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Το engineered mesh ακολουθεί την ίδια συνταγή με πριν. Παραμένει λεπτό, διαπνέον, μαλακό και εύκαμπτο, έχει όμως λίγο περισσότερη δομή σαν κατασκευή. Ο προφυλακτήρας είναι αρκετά ευρύς και με ένα overlay στο επάνω μέρος του, δίνοντας ένα στρογγυλό σχήμα στο toe box.
Το καλούπι μπροστά είναι αρκετά πιο στρογγυλό.
Στη μέση έχουμε το μεγάλο logo, το οποίο όμως είναι από λεπτό φιλμ και εντελώς εύκαμπτο, οπότε δεν “δένει” την περιοχή. Περισσότερη δουλειά κάνουν τα συνθετικά τμήματα γύρω από τις τρύπες των κορδονιών.
Αντιθέτως, οι λίγο πιο παχιές λωρίδες που συγκρατούν την γλώσσα, ενισχύουν και “κλείνουν” την εφαρμογή. Η (αδικαιολόγητα κοντή) γλώσσα έχει ελαφρώς περισσότερο αφρώδες, είναι από μαλακά υλικά και κάθεται σωστά και ωραία επάνω στο πόδι. Το ίδιο ισχύει και για τα φλατ, ημιελαστικά κορδόνια, που επιτρέπουν αρκετό σφίξιμο χωρίς πιέσεις. Γενικότερα η όλη σχεδίαση στην περιοχή είναι βελτιωμένη και λίγο πιο “πλούσια”.
Όλο το midfoot περιβάλλεται από επιπλέον υλικό.
Το κολάρο είναι μετρίας σκληρότητας και ενισχύεται και εξωτερικά. Εσωτερικά επενδύεται από λίγο αφρώδες, σχεδόν όσο και στα v1/2.
Το επάνω μέρος των δύο προηγουμένων εκδόσεων ήταν αρκετά καλό και απροβλημάτιστο. Παρ’ όλα αυτά, στο δικό μου, μάλλον λεπτό πόδι, άφηνε περισσότερο αέρα απ’ όσο θα προτιμούσα. Ιδίως στα πιο γρήγορα τρεξίματα. Η νέα σχεδίαση του upper, παρόλο που δεν φέρει δραστικές αλλαγές, σίγουρα αποτελεί αναβάθμιση. Τόσο στα υλικά, όσο και την εφαρμογή.
H φτέρνα κλειδώνει πολύ σωστά και νομίζω καλύτερα από πριν. Το σκληρότερο υλικό εξωτερικά δίνει μία έξτρα σταθερότητα και σιγουριά στο σημείο, κάτι που φαίνεται περισσότερο στις κλειστές στροφές.
Το πλαστικό τμήμα κατά μήκους του αχιλλείου, αλλά και οι πλαϊνές, διαγώνιες ενισχύσεις, δίνουν επαρκή ευστάθεια στην φτέρνα.
Στο midfoot αντίστοιχα, το παραπάνω αφρώδες στη γλώσσα και τις πλαϊνές λωρίδες, προσδίδει άνεση αλλά παράλληλα αγκαλιάζει και πιο αποτελεσματικά την περιοχή. Η ρύθμιση είναι πολύ εύκολη, με το επιπλέον υλικό να επιτρέπει όσο σφίξιμο θες.
Εκεί όμως που κάποιος θα δει την μεγαλύτερη διαφορά από τις προηγούμενες εκδόσεις, είναι μπροστά στα μετατάρσια. Το toe box έχει φαρδύνει αρκετά, ακολουθώντας την πλατύτερη σόλα, ενώ έχει και στρογγυλότερη γραμμή στο τελείωμα. Όχι πως πριν ήταν στενό, απλά η άνεση προέκυπτε από την ελευθερία του υφάσματος και τον μικρό προφυλακτήρα. Εδώ το mesh είναι πιο “στητό” κι ο προφυλακτήρας κρατάει το σχήμα του, επιτρέποντας τελικά αρκετόν αέρα στα δάχτυλα. Ακόμη και τα φαρδύτερα πέλματα δεν θα έχουν πρόβλημα χώρου. Απ’ την άλλη, ακόμη κι αν κάποιος έχει στενό πόδι, η σωστή συγκράτηση της φτέρνας και του midfoot κρύβουν τον όποιον χώρο ίσως περισσεύει μπροστά.
Το λίγο περισσότερο αφρώδες, τα δομικά στοιχεία και το πλάτος στο toe box, δίνουν μία ελαφρώς πιο structured και “προπονητική” εφαρμογή στο Speed 3. Χωρίς να χάνει σε κράτημα (μάλλον το αντίθετο), αποκτάει μία επιπλέον άνεση και στιβαρότητα σαν κατασκευή. Σίγουρα είναι και θέμα προτιμήσεων αλλά για εμένα αποτελεί ένα βήμα προς τα επάνω. Σχετικά με το νούμερο, πάτε κι εδώ στο κανονικό σας.
Σόλα και πάτημα
Σε αντίθεση με το Endorphin Pro 3, το οποίο άλλαξε σε μεγάλο βαθμό, το νέο Speed διατηρεί το ίδιο DNA κατά βάση. Δεν υπήρχε λόγος να αλλάξει άλλωστε, αφού το σύνολο λειτουργούσε πάρα πολύ καλά. Ωστόσο, υπήρχαν περιθώρια για βελτιώσεις.
Ο Pwrrun PB παραμένει ολόιδιος σαν σύνθεση και πυκνότητα. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για έναν αφρό από Pebax, δηλαδή ό,τι καλύτερο διατίθεται αυτή την στιγμή. Απορρόφηση, επιστροφή ενέργειας, χαμηλό βάρος και ανθεκτικότητα. Τα ύψη αλλάζουν ελάχιστα, έχοντας μία αύξηση μόλις 0.5mm καθ’ όλο το μήκος της σόλας.
Γνώριμο υλικό, νέα γεωμετρία.
Αυτό όμως που αλλάζει σημαντικά, είναι το πλάτος της βάσης από εμπρός μέχρι πίσω, το οποίο έχει αυξηθεί. Πρόκειται ουσιαστικά για μία επιβεβλημένη αλλαγή, καθώς τα Speed 1/2 υστερούσαν στο θέμα της σταθερότητας.
Η ενσωματωμένη πλάκα εξακολουθεί να είναι από nylon. Για όσους δεν γνωρίζουν, η επιλογή αυτή αντί μίας από carbon, στοχεύει στην μεγαλύτερη ευκαμψία (ή μικρότερη ακαμψία, αν προτιμάτε), ώστε το παπούτσι να είναι πιο εύχρηστο και φιλικό. Έχω δε την αίσθηση πως είναι και ελαφρώς πιο εύκαμπτη από πριν. Πέραν αυτού, για να ενισχυθεί κι άλλο η σταθερότητα της σόλας στο midfoot, η πλάκα σχηματίζει ένα μικρό “φτερό” σε κάθε της πλευρά, σηκώνεται κάθετα και βγαίνει έξω από τον αφρό.
Εδώ φαίνεται η άκρη της πλάκας, όπου σηκώνεται και αγκαλιάζει τον αφρό.
Η εξώσολα φέρει κι αυτή κάποιες αλλαγές, με μεγαλύτερη κάλυψη από λάστιχο πίσω αλλά και ένα λίγο διαφορετικό pattern. Όλοι γνωρίζουν ότι η πρόσφυση δεν ήταν επαρκής στα Speed 1/2. Πλέον τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα, χωρίς όμως και πάλι να προσφέρει απόλυτη σιγουριά στο βρεγμένο.
Όπως και στο Pro 3, έτσι κι εδώ το λάστιχο δεν καλύπτει τις άκρες της φτέρνας, οπότε είναι πιθανή μία πρόωρη φθορά στις ακμές. Κυρίως αν κάποιος πατάει πολύ πίσω και βαριά. Επίσης, το βαθύ κανάλι βοηθάει να μένει πιο κεντραρισμένο το πόδι, συμβάλλοντας στην σταθερότητα.
To Speedroll, όπως ονομάζει η Saucony το rocker μπροστά, διατηρείται φυσικά κι εδώ. Δεν είναι τόσο έντονο όπως στο αγωνιστικό Pro, αφού η nylon plate επιτρέπει κάποια ευκαμψία. Όταν όμως χρειαστεί, κάνει την δουλειά του.
https://gorun-gr.r.worldssl.net/wp-To rocker είναι στην πράξη πιο “επιθετικό” απ’ όσο δείχνει οπτικά.
Ο χαρακτήρας του Speed παραμένει αναλλοίωτος. Ό,τι αγαπήσαμε στα δύο προηγούμενα μοντέλα έχει περάσει κι εδώ. Το γνωστό πάτημα λοιπόν, το οποίο είναι μεν μαλακό αλλά απόλυτα κοντρολαρισμένο και ποτέ υπερβολικό. Η συμπίεση της σόλας δεν είναι μεγάλη, παρά μόνο αν αρχίσεις να την πιέζεις. Το softness και η ελαστικότητα είναι ελαφρώς περισσότερα από πριν, καθώς έχουμε πιο πολύ αφρό συνολικά. Μπορεί να ψήλωσε μόλις μισό χιλιοστό, αλλά συγχρόνως φάρδυνε. Να σημειώσουμε πως όπως και πριν, απαιτούνται 30-40 χιλιόμετρα για να στρώσει και να γλυκάνει το παπούτσι.
Το Speed δεν απαιτεί συγκεκριμένο form για να το πας, λειτουργώντας εξίσου καλά με heel ή midfoot striking. Η δε πλάκα, συνδυαζόμενη με την σχετική ευκαμψία, μπορεί να προσαρμοστεί στο στυλ των περισσοτέρων και ποτέ δεν γίνεται κουραστική. Σε αργούς ρυθμούς είναι αρκετά εύκολο και φυσικό για την κατηγορία του και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν για τα πάντα. Προφανώς και δεν θα αναδείξει όλες τις αρετές του σε ένα recovery run, ούτε όμως και θα είναι δύστροπο.
To forefoot έχει ένα μακρύ flex point. Τόσο όσο απαιτείται για να είναι λειτουργικό στους περισσοτέρους ρυθμούς.
Ιδίως στις πιο χαμηλές ταχύτητες, είναι που φαίνονται τα οφέλη από την αυξημένη σταθερότητα της βάσης. Αν και πρηνίζω αρκετά, η αλήθεια είναι πως δεν είχα νοιώσει αστάθεια με κάποιο από τα προηγούμενα μοντέλα. Ή δεν το αντιλαμβανόμουν. Το κατάλαβα όμως όταν παρατηρούσα άλλους δρομείς μπροστά μου και έβλεπα το εσωτερικό της σόλας να καταρρέει και την φτέρνα τους να μετατοπίζεται προς τα μέσα.
Η νέα γεωμετρία αλλάζει σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά του Speed. Δεν είναι μόνο το αυξημένο πλάτος αλλά και η σχεδίαση των πλαϊνών. Το πομπέ σχήμα τους είναι πιο γεμάτο, ξεκινάει ψηλότερα και δίνει μία πολύ πιο ουδέτερη θέση στο πέλμα. Προφανώς σε αυτό συμβάλλει και η νέα πλάκα, με το “φτερωτό” της σχήμα, συγκρατώντας τον αφρό στο μεσαίο τμήμα. Όπως βέβαια και το πιο structured κολάρο.
Η διαφορά στα τοιχώματα της σόλας είναι εμφανής.
Ανεβάζοντας ρυθμό, το Speed αρχίζει να δείχνει τα δόντια του. Η συμπίεση του Pwrrun PB μεγαλώνει και συγχρόνως το rebound γίνεται πιο έντονο. Ο Pebax βγάζει τις ιδιότητές του και το transition γίνεται με έναν συνδυασμό ρολαρίσματος και bounce. Κι αυτό είναι το καλό με το παπούτσι, ότι δηλαδή δεν έχει έναν και μόνο τρόπο για να λειτουργήσει. Αν έχεις μεγάλο διασκελισμό, θα εκμεταλλευτείς την επιστροφή ενέργειας. Αν έχεις μεγάλη συχνότητα, θα δουλέψεις περισσότερο με το rocker και επάνω στην πλάκα. Σίγουρα δεν έχει την αποδοτικότητα μίας σόλας με carbon plate και του “πετάγματος” που αυτή δίνει, δεν έχει όμως και τα κουσούρια της. Για πιο άγρια πράγματα άλλωστε, υπάρχει το Pro.
Σε κάθε περίπτωση παρ’ όλα αυτά, το Speed αποτελεί επιλογή ως αγωνιστικό για τον μέσο ερασιτέχνη, ιδίως όσο ανεβαίνει η απόσταση. Στις μεσαίες ταχύτητες, όπως αυτές ενός μαραθωνίου ή ημιμαραθωνίου, το παπούτσι δίνει ένα σβέλτο, ξεκούραστο και ασφαλές πάτημα. Κι αν τα ν1/2 απέδιδαν πολύ καλά στα πόδια μεγάλου πλήθους δρομέων που τα επέλεγαν δύο χρόνια τώρα για τους αγώνες τους, η νέα έκδοση θα αποδώσει ακόμη καλύτερα. Πέραν της ζωντάνιας, είναι πλέον και σταθερό.
Αυτό βέβαια έχει κι ένα σχετικό τίμημα. Η αίσθηση που αποκομίζω είναι πως το μοντέλο έχει μετατοπιστεί λίγο προς την προπονητική πλευρά του φάσματος χρήσης του. Κάτι η φαρδύτερη πλατφόρμα που προσδίδει όγκο, κάτι το πιο εύκαμπτο forefoot, κάτι το πιο δομημένο επάνω μέρος, όλα αυτά συνδυασμένα “κλέβουν” λίγο από την σπιρτάδα που ξέραμε. Θα έλεγα ότι μπορεί να χαρακτηριστεί και ως lightweight trainer από κάποιους. Αυτό θα το καταλάβεις περισσότερο αν το βάλεις στον στίβο, σε πιο τσιμπημένους ρυθμούς. Εκεί δείχνει μία μικρή ασάφεια σε σχέση με πριν. Όπως και να ‘χει όμως, οι αλλαγές που έχουν γίνει είναι ξεκάθαρα θετικές και θα τις αξιοποιήσει κανείς στο μεγαλύτερο μέρος των προπονήσεών του. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το Pro έχει γίνει πολύ πιο φιλικό από πριν, οπότε είναι κατάλληλο και για λίγο πιο αργούς ρυθμούς.
Συμπέρασμα
To Speed 3 βελτιώνει ξεκάθαρα την σειρά, φέρνοντας λίγες αλλά προσεκτικές και σημαντικές αλλαγές. Διατηρεί τον τίτλο του πιο versatile μοντέλου της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων αυτών χωρίς πλάκα, τα οποία θεωρητικά έχουν πλεονέκτημα στα αργά τρεξίματα.
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάποιος που δεν θα βρει έστω και ένα είδος προπόνησης για να χρησιμοποιήσει το Speed 3. Για τους “γρήγορους” είναι ένα ελαφρύ trainer, είτε για καθημερινά, είτε για μεγάλα τρεξίματα. Για τους midpackers είναι ένας ελβετικός σουγιάς, ικανός να δουλέψει σε όλους τους ρυθμούς και τις αποστάσεις. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και το μοναδικό παπούτσι που διαθέτει κάποιος. Και βέβαια, είναι ένα ικανότατο marathon racer, αν δεν σου ταιριάζει η πλήρης ακαμψία μίας carbon plate. Για τους πιο αργούς δρομείς δε, ή αυτούς που προτιμούν max cushioning μοντέλα, μπορεί να φορεθεί στις γρήγορες προπονήσεις τους, παρέχοντας προστασία και σιγουριά μαζί με την ταχύτητα.
Στην τρίτη χρονιά των Endorphin, τότε που παραδοσιακά γίνονται οι αλλαγές στα μοντέλα, η Saucony έκανε ακριβώς τις κινήσεις που χρειαζόντουσαν. Δούλεψε σχεδόν σε λευκό χαρτί για το Pro 3 και στις λεπτομέρειες για το Speed 3. Και τελικά μας δίνει φέτος ένα εξαιρετικό δίδυμο, που αλληλοσυμπληρώνεται και καλύπτει σχεδόν κάθε πιθανό τρέξιμο.
Η συλλογή της Saucony στο SportPanic.gr: https://sportpanic.gr/shop/no-category/saucony
